23 stycznia 2009

Łużyce nową Irlandią, ziemia połabska nową Ziemią Świętą

Dorzucę jeszcze małe post scriptum do wczorajszego posta o Słowianach Połabskich. Grzebiąc niedawno w Internecie trafiłem na niebanalny artykuł pod tytułem… "O reslawizację Wschodnich Niemiec". Pomysł jego można streścić tak: trzeba stworzyć państwo dwu-trzymilionowe państwo łużyckie oraz państwo połabskie — od Hamburga przez Berlin do granicy z Polską (na Odrze i Nysie ma się rozumieć). Pięknie, ale co z niemieckojęzycznymi mieszkańcami tych terenów? Wywieźć wszystkich jeszcze bardziej na Zachód? O nie, autor do takich rozwiązań uciekać się nie zamierza, ale nie znaczy to wcale, że jego plany pozbawione są rozmachu.

Po pierwsze, pisze pomysłodawca, w Niemczech od dawna istnieje ruch dążący do zrzucenia niemieckiego jarzma i powrotu do słowiańskich korzeni. Mieszkańcy wschodnich Niemiec zaczynają się ku temu organizować, czując swoją odrębność od reszty Niemiec. Ruch został zahamowany, ale nie zniszczony przez represje hitlerowskie. Co więc należy zrobić, aby ich zamiary urzeczywistnić?

W Łużycach mówiący po łużycku "musieliby posiąść możność reslawizacji swych zgermanizowanych ziomków" (pięknie powiedziane, prawda?). Tak samo, jak w Irlandii wprowadzano język irlandzki w społeczeństwo mówiące niemal wyłącznie po angielsku, łużycki poprzez szkolnictwo wypierałby niemiecki. Powiedzmy, prawie tak samo — z małą poprawką na konieczność wysiedlenia Niemców na terenie między Dolnymi a Górnymi Łużycami, żeby powstał jednolity ośrodek słowiański w państwie.

Proste, prawda? Ale co tu zrobić z terenami Słowian Połabskich — wszak od 200 lat jedyny słyszany tam język słowiański to najwyżej polski. To, co zostało po Drzewianach, to ewentualnie gdzieniegdzie strój ludowy. Reslawizacja w takich warunkach? Da się zrobić! Skoro Żydom w Palestynie udało się zrewitalizować hebrajski, w końcu wymarły o wiele dawniej niż połabski — pisze autor — dlaczego nie udało by się tak ze słowiańskim językiem w północnych Niemczech? Trzeba, żeby odpowiednia ilość osób poczuwająca się do słowiańskich, połabskich korzeni wróciła do języka przodków — a dalej już pójdzie. Przez pewien czas językiem potocznym i urzędowym byłby niemiecki, ale powoli zastępowano by go przez połabski. Nad wszystkim czuwałaby ONZ.

"O reslawizację Wschodnich Niemiec" stworzył nasz rodak. Żeby nieco usprawiedliwić powyższe szalone pomysły — tekst powstał tuż po II wojnie światowej. Jeśli ktoś chce przeczytać całość — jest dostępna na stronie Polic. Jeśli ktoś nie ma ochoty i zastanawia się, co to ma znaczyć, że naplotłem tu tyle rzeczy bez związku ze słownikami i Wikisłownikiem — proszę bardzo, rzecz o rzeczy w połabskim i polskim.

Brak komentarzy: